5/2/16 Ιστορίες για εμετούς 3
Γεια σας αδέρφια.
Συνεχίζεται το ταξίδι στην εμετοιστορία του ΘΡΥΛΟΥ. Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για μια ιδιάζουσα περίπτωση εμετού. Πριν 1-2 μήνες τον είδε ενας φίλος στην <<φωλιά του φιδιού>>, μια γνωστή μπυραρία της Λευκωσίας, να πίνει τα ποτά του με έναν νυν ποδοσφαιριστή μας. Αντάλλαξαν λίγες κουβέντες και έπαιξε τον ωραίο στο φιλαράκι μου ο οποίος μου ειπε επί λέξη: ''ήθελα πολλά να τον κάμω μαύρο, αλλά κρατήθηκα´´. Ρεσπέκτ στον μπρο μου γιατί συνήθως ξεκινά τους πάτσους χωρίς ενδοιασμούς.
Ποιος είναι?
Λοιπόν όλοι ξέρουμε τον μεγάλο Ντέκο που έλαμψε στην Πόρτο με προπονητή τον Μουρίνιο αλλά και στην Μπαρτσελονα παρέα με τον Ροναλντίνιο που μαζι έκαναν τις αντίπαλες άμυνες κομμάτια. Φυσίκα δεν θα μιλήσουμε για τον Ντέκο ή τον Μουρίνιο που για πολλούς θεωρείται ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο. Σήμερα θα μιλήσουμε για έναν παίκτη που τον είχε ο Μουρίνιο στη Πόρτο για να αντικαθιστά επάξια τον Ντέκο όταν αυτός δεν μπορούσε να προσφέρει. Ένας παίκτης που κατέλειξε στο ΑΠΟΕΛ.
Το άκουσμα του ερχομού του στο ΑΠΟΕΛ σκόρπισε ενθουσιασμό σε αυτούς που παρακολουθούσαν πορτογαλικό ποδόσφαιρο. Όταν τον είδαμε όλοι να παίζει για πρώτη φόρα με την φανέλα του ΘΡΥΛΟΥ έπεισε και τους πιο δύσπιστους που έλεγαν ατάκες του τύπου.... ΄''Αν ηταν καλός θα τον άφηνε η Πόρτο να φύγει? αν ήταν καλός θα ερχόταν στο ΑΠΟΕΛ να παίξει μπάλα΄?'' κτλ.
Άριστη τεχνική κατάρτηση, γρήγορος, εκρηκτικός, με πάσες ακριβείας. Οι βολίδες που έφευγαν από τα πόδια του ήταν κάτι που δεν είχαμε δει για καίρο στο ΑΠΟΕΛ. Σπεσιαλίστας στα κτυπήματα φάουλ και για πολλούς το πιο ολοκληρομένο δεκάρι που πέρασε απο την Κύπρο.
Ο Ρικάρτο Φερνάντεζ ήταν παίκτης με ανεξάντλητο ταλέντο που όντος σε έκανε να διερωτάσαι γιατί ήρθε στη Κύπρο. Καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στη πόλη λένε πολλοί, όμως ο Ρικάρτο θα μπορούσε να παίξει εύκολα σε καλύτερα πρωταθλήματα απο το κυπριακό και να διακριθεί.
Με μακριά μαλλιά και πολλή τσαμπουκά κατέβαινε ο Ρικάρτο στο γήπεδο και από νωρίς έγινε ο αγαπημένος της κερκίδας. Το γκολ που σημείωσε εναντίον της ομόνοιας απο κόρνερ έγινε σημείο αναφοράς και είναι κάτι που όλοι θα θυμόμαστε για πάντα.
Η φιλοδοξία λένε είναι κινητήριος δύναμη που σε πάει μπροστά. Όμως όταν λείπει η πειθαρχία δύσκολα πας κάπου. Ο Ρικάρτο από την μια ήθελε παραπάνω, εξού και ένα ταξίδι στην Αγγλία χωρίς να ειδοποιήση κανέναν για να δοκιμαστεί από την Watford, και από την άλλη η εξωγηπεδική του ζώη και ο έξαλλος χαρακτήρας του, ξεκίνησαν να τον κρατούν πίσω αγωνιστικά.
Φυσικά ο Φερνάντεζ στο τέλος πήρε αυτό που ήθελε που ήταν μεταγραφή στο εξωτερικό, αλλά το να πας να παίξεις στην Μέταλουρκ Ουκρανίας, πέραν από το οικονομικό, δεν ελέγε και πολλά. Αντιθέτος πρόδιδε ότι ο Ρικάρτο είχε συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι δεν θα κατάφερνε να παίξει σε υψηλού επιπέδου πρωτάθλημα και έτσι αποφάσισε να αποκατασταθεί οικονομικά. Καλύτερο το Ουκρανικό ποδόσφαιρο αλλά δεν ειναι και το όνειρο το κάθε παίκτη να παίξει εκει.,
Το πιο απογοητευτικό ήταν ότι ο Πορτογάλος, δεν πίστεψε στο ΑΠΟΕΛ και στο τι μπορούσε να κάνει με τον Ιβάν που μόλις είχε πάρει τα ηνία. Μήνες μετά ο Ρικάρτο έβλεπε τους συμπαίκτες του να κάνουν το θαύμα και προκρίνονται στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίνγκ. Επίσης είδε από την τηλεόραση το ΑΠΟΕΛ στο οποίο δεν πίστεψε ότι μπορεί να του προσφέρει την καταξίωση, να πηγαινεί στους 8...
Τελικά μετά από χρόνια ο Ρικάρτο επέστρεψε στην Κύπρο, τον τόπο που αγάπησε και αγαπήθηκε. Διακαής του πόθος ηταν να παίξει και πάλι στο ΑΠΟΕΛ, όμως λόγο του μάνατζερ που είχε, που είχε βαλθεί να μας πιει το αίμα, αυτό δεν έγινε εφικτό. Έπαιξε στην ανόρθωση χωρίς επιτυχία, στη δόξα όπου έγινε ο ηγέτης της ομάδας του φιδιού, πέρασε για λίγο χώρις επιτυχεία και από την ομόνοια και μέτα πάλι κατέληξε στη δόξα. Τελικά, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, ο Φερνάντεζ έφυγε νύχτα από την Κύπρο.
Ρικάρτο Φερνάντεζ, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα σου και των επιλογών σου, ήσουν ένας μεγάλος εμετός. Υπήρξες το δεκαρι που θα θέλαμε να είχαμε σήμερα στην ομάδα μας. Ένας παθιασμένος και φιλόδοξος Φερνάντεζ που γούσταρε.
15/12/15 Ιστορίες για εμετούς 2
H κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Η ομάδα μας για 3 συνεχόμενα χρόνια δεν μπορούσε ούτε καν να πλησιάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τότε ήταν που μας είχαν ονομάσει ομάδα κυπέλου αφού είχαμε καταφέρει να κυριαρχίσουμε σε αυτό τον θεσμό τα τελευταία 2 χρόνια. Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ όμως παρέμενε ανικανοποίητος. Ο κόσμος ήθελε πρωτάθλημα. Και για να γίνει αυτό, ο κόσμος ήθελε κάποιον για να μας οδηγήσει στην κορυφή.
Τα νέα της απόκτησης του καινούργιου μας εμετού σκόρπισαν ενθουσιασμό στο κόσμο. Στην τηλεώραση όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή, οι δημοσιογράφοι μιλούσαν για ένα κανόνι.
Κάποιοι όμως ήταν διστακτικοί με αυτόν τον παίκτη και αυτό επειδή τα τελευταία χρονια είχαμε δει πολλά παλτά να έρχονται στον Αρχάγγελο. Θύμαμε πολύ καλά το πρώτο φιλικό προετοιμασίας στο μακάρειο εκείνη την σεζόν, όπου ένας τύπος που καθόταν δίπλα μου, απεκάλεσε το νέο μας απόκτημα ''σιήρο''. Η αλήθεια είναι ότι ναι, έμοιαζε με βόδι. Όμως, όσο κυλούσε το παιχνίδι, ξεκίνησαν πολλοί να καταπίνουν την γλώσσα τους. Τελικά.... ήταν εμετός.
Ήταν παίκτης μεγαλόσωμος και έστω και αν είχε λίγα έξτρα κιλά, στην Ολλανδία είχε μια απόλυτα επιτυχημένη καριέρα. Σε ένα παιχνίδι, ο εμετοπατέρας μου, είχε γνωρίσει 2 Ολλανδούς που ήρθαν ειδικά για αυτόν. Μάλιστα κύριοι, είχε δικό του φαν κλαμπ και πολλοί έρχονταν στην Κύπρο για να τον δουν να παίζει.
Ο Γιόζεφ Κίπριχ ήταν ένας σπάνιος σέντερφορ. Δυνατός, με εκτόπισμα, εξαιρετικό κοντρόλ της μπάλας και όταν ηταν σε θέση βολής ο άθρωπος έκανε αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα, να βάζει την μπάλα στα αντίπαλα δύχτια. Έτσι, δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ο τότε προπονητής μας Χρίστο Μπόνεβ, πρώιν προπονητής της εθνικής Βουλγαρίας, τον ήθελε διακαός στον Αρχάγγελο.
Ο Κίπριχ σύντομα έκλεψε τις καρδιές όλων τον οπαδών μας. Δεν σκόραρε μόνο συνέχεια, σε 40 παιχνίδια 29 γκολ, αλλα έδινε και ασίστ. Μέσα στη περιοχή ηταν ταύρος και κανένας αμυντικός δεν μπορούσε να τον σταματήση. Πολλές φορές ο Γιόζεφ τελείωνε τους αγώνες με σκισμένη την φανέλα από τα τραβήγματα των αντιπάλων, που ούτε και αυτά όμως μπορούσαν να κάνουν κατι.
Με οδηγό τον Κίπριχ, πήραμε το πρωτάθλημα του 1995-1996 χωρίς να γνωρίσουμε την ήττα. Και σε ένα αξέχαστο τελικό με την άεκ της μαντούπολης, κερδίσαμε και το κύπελο στην παράταση.
Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ πετούσε στα ουράνια. Ο Κίπριχ ήταν σύνθημα στα χείλη των πορτοκαλί. Το ΑΠΟΕΛ ήταν στον θρόνο του. Όμως...
Όμως το πράμα ξεκίνησε να χαλάει. Όλα ξεκίνησαν από την μη ανανέωση του συμβολαίου του Χρίστο Μπόνεφ (ακούστηκε ότι ζήτησε γενναία αύξηση). Ο κόσμος είδε με μεγάλη απογοήτευση τον άνθρωπο που σε ενάμιση χρόνο οδήγησε την ομάδα σε 1 πρωτάθλημα και 2 κύπελα να φεύγει. Όμως ο Μπονεφ, πριν φύγει, σαν σωστός επαγγελματίας, ετοίμασε μια έκθεση με τις εισηγήσεις του για το μέλλον της ομάδας.
Ο Μπονεφ εισηγήθηκε την απομάκρυνση του Κόβατς και εκείνο που εξέπληξε όλους, είναι το ότι έγραψε για τον Κιπριχ επι λέξη ´´Να μείνει χαττιρικός για ακόμα 1 χρόνό´´ προφανώς ο άνθρωπος έβλεπε κάτι που δεν μπορούσαμε να δούμε εμείς. Τέλος ο Μπόνεφ εισηγήθηκε την απόκτηση του Κρισμάρεβιτς και κάποιων άλλων παικτών.
Η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ δεν απέκτησε κανένα από τους παίκτες που εισηγήθηκε ο Μπόνεφ, όμως δεν ανανέωσε με Κόβατς και κράτησε τον Κίπριχ.
Η επόμενη χρονιά στο πρωτάθλημα ήταν καταστροφική, με τον Κίπριχ είναι σκία του καλού του εαυτού. Η αλήθεια είναι ότι δεν θύμιζε σε τίποτα τον παίχτη που είδαμε την σεζόν 1995-1996. Κάποιοι λένε ότι τον επηρέασε η φυγή του καλού του φίλου Κόβατς και πολλά άλλα τα οποία δεν είναι της ώρας. Ο Μπόνεφ όμως, από ότι φαίνεται, το είχε καταλάβει πιο νωρίς από όλους ότι ο Κίπριχ ίσως να μην μπορούσε να προσφέρει άλλο. Και όμως, έστω και στα χειρότερα του, ο Κίπριχ βοήθησε αφάνταστα για πάρουμε ακόμη ένα κύπελο.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι ο Γιόζεφ Κίπριχ ήταν από τους κορυφαίους σέντερ φορ που ήρθαν στο ΑΠΟΕΛ, για πολλούς ο κορυφαίος μέχρι τώρα. Είμαστε περίφανοι που σε αυτή την δοξασμένη ομάδα έπαιξε ένας ποδοσφαιριστής με το ταλέντο του Γιόζεφ και όπου και να είναι, η δύναμη των εμετοδεινοσαύρων να τον προσέχει και να τον έχει καλά. ΠΑΜΕΕΕ!!
03.12.15
Ιστορίες για εμετούς
Φιλικός αγώνας προετοιμασίας μεταξύ ΑΠΟΕΛ και ομόνοιας στο μακάρειο στάδιο λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Είχε μαζευτή πολλής κόσμος όπως πάντα σε τέτοια παιχνίδια, και λόγο του ονόματος των αντιπάλων αλλά και γιατί όλοι ήθελαν να δουν τι καινούριο είχαν να παρουσιάσουν οι 2 ομάδες για την νέα σεζόν.
Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας, στον αερολιμένα της μαντούπολης, έφτανε το νέο μας μεταγραφικό απόκτημα. Η αλήθεια είναι, ότι εκείνες τις εποχές, πολύ λίγα πράματα ξέραμε για τους παίκτες που έρχοταν. Οι προσωπικοί υπολογιστές δεν υπήρχαν σε όλα τα σπίτια και το ίντερνετ που ακόμα δεν ήταν πολύ διαδεδομένο, δεν είχε την βάση δεδομένων που έχει σήμερα που σου επιτρέπει να βρεις πληροφορίες για όλους και όλα.
Το νέο μας απόκτημα έφτασε στο γήπεδο τελικά, λίγο μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Και όμως, παρόλη την κούραση μετά από το ταξίδι, ο άθρωπος ήθελε αμέσως να μπει στο γήπεδο και να παίξει μπάλα. Ετοιμάζετε και ο τότε προπονητης μας τον ρίχνει στον αγώνα, και τότε ξεκινούν όλα. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, ακόμα θυμάμε χαρακτηριστικά ότι 2 παίκτες της ομονοίας πήγαν να τον μαρκάρουν. Μετά εκείνο που θυμάμε καθαρά, είναι τον Κάντηλο να κουτουλά με έναν άλλο συμπδοσφαιριστή του και τον παίκτη μας να ξεχύνετε στην επίθεση σαν εμετός.
Τα λεπτα περνούσαν και όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γινόταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν σαν να καταβαίνει ένας κουστουμαρισμένος σε ένα καταυλισμό αθίγγανων τζιγγάνων. Οι τζιγγάνοι ήμασταν όλοι εμείς στις κερκίδες και οι 21 ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο. Ο τύπος με το κουστούμι ήταν ο Άρτιαν Κοζνίκου.
Καταλάθος ήρθε και για αυτό δεν έμεινε πολύ. Όμως όσο έμεινε άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του. Σε 12 αγώνες σκόραρε 11 γκολ και ο προπονητής της Μπαστιά, πρώτη κατηγορία Γαλλίας, τον ήθελε πίσω διακαώς. Έτσι ο Κοζνίκου, χωρίς πολλά πολλά πήρε μεταγραφή και έφυγε για Γαλλία. Μην νομίζετε ότι πήραμε λέφτα από την μεταγραφή. Απλά ο Κοζνίκου μας χάρισε αυτά που είχε να παίρνει, γιατί ηταν απλήρωτος αφού είμασταν απένταροι.
Ο εμετός, είχε την ατυχία να γεννηθεί και να παίξει μπάλα την εποχή του μεγάλου Νταβόρ Σούκερ. Και πάλι όμως, μεγάλο ποσοστό του Κροατικού κοινού, προτιμούσε τον Κοζνίκου αντί τον Σούκερ στην εντεκάδα της εθνικής Κροατίας. Θυμάμε μια περίοδο, όπου επικρατούσε πολλή αμφισβήτηση από τους Κροάτες για το αντιπροσωπευτικό τους συνγκρότημα. Τότε οι αθλητικογράφοι, καλέστηκαν να επιλέξουν μια εντεκάδα για να αγωνιστή εναντίον της βασικής εντεκάδας της εθνικής Κροατίας. Ο σέντερ φορ της εντεκάδας των αθλητοκογράφων, ήταν ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΟΖΝΙΚΟΥ. Ο Κοζνίκου σκόραρε και οδήγησε την ομάδα του σε νίκη εναντίον του Σούκερ και της παρέας του. Ήταν μια μικρή προσωπική δικαίωση για τον εμετό που δεν πήρε τις ευκαιρίες που έπρεπε.
Ναι αδέρφια, αυτός ο μεγάλος παίχτης, έστω και για λίγο, ήρθε στην Κύπρο για να παίξει στο ΑΠΟΕΛ και ίσως να είναι ο μεγαλύτερος παίκτης εμετός που έπαιξε ποτέ σε τούτο τον τόπο.
Είμαι ο Σάικο
Γιος του εμετού
Δεν τρώω κόνναρα, μόνο καπίρες με λάδι που στέλνει
ο Πικής
ΠΑΜΕΕΕΕΕ
