Emetoi.com

23/09/15 Οι πολλοί μάγειροι χαλάνε τη σούπα

 

Ομολογουμένως, δεν είμαι προπονητής ούτε καν σεφ… Έχω όμως μάτια να βλέπω και λογική να σκέφτομαι, έτσι σας παραθέτω την ακόλουθη σύγκριση.

 

Καθώς επισκέπτεσαι ένα ωραίο εστιατόριο με καλή κουζίνα που σάρωσε βραβεία τα τελευταία χρόνια, αναμένεις τουλάχιστο τα τρία πιάτα που θα γευτείς (ορεκτικό, κυρίως πιάτο και επιδόρπιο) να συνδυάζονται σε μεγάλο βαθμό και θα αλληλοσυμπληρώνονται.

 

Όταν όμως κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος η διεύθυνση του εστιατορίου αλλάζει τέσσερις φορές σεφ, και ο καθένας προσθέτει τα δικά του συστατικά και τη δική του φιλοσοφία, τότε τα αποτελέσματα μπορούν να αποβούν καταστροφικά.

 

Η προετοιμασία ενός καλού γεύματος, μπορεί να είναι εξαιρετικά απλή ή ιδιαίτερα περίπλοκη, έτσι και στο ποδόσφαιρο… η προετοιμασία πρέπει να διεξάγεται από ένα και μόνο σεφ, αφού οι πολλοί μάγειροι χαλάνε τη σούπα.

 

Η διαδικασία στο ποδόσφαιρο είναι φυσικά πιο μακροχρόνια αλλά στην ουσία παραμένει το ίδιο απλή. Ο προπονητής πρώτα αποφασίζει το είδος παιχνιδιού που θα παίζει η ομάδα, μετά σχεδιάζει τις τρεις γραμμές (άμυνα-κέντρο-επίθεση) ώστε να ταιριάζουν με το πλάνο του και να δένουν μεταξύ τους. Έπειτα βλέπει ποιοι ποδοσφαιριστές από το υφιστάμενο ρόστερ ταιριάζουν στο πλάνο του και ψωνίζει τους απαραίτητους ποδοσφαιριστές ώστε να ολοκληρώσει την ομάδα.

 

Ξεκινώντας από τη άμυνα, προχωρώντας στη μεσαία γραμμή και τελειώνοντας στην επίθεση, οι τρεις γραμμές πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά και με επιμέλεια.

 

Η εικόνα που βλέπουμε σήμερα στο γήπεδο είναι το αποτέλεσμα της αστάθειας των τελευταίων ετών και των εύκολων και συχνών αλλαγών προπονητή. Ο κάθε «προπονητής» και ο κάθε διοικητικός παράγοντας έκλεινε παίκτες που ο ίδιος θεωρούσε σωστούς. Αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι ΑΠΟΕΛ… είναι μια νερόβραστη σούπα και ονομάζεται «Παρακμή».

 

 

 

 

30/08/15 Ο προφήτης Μουρίνιο

 

«Respect APOEL» είπε ο Μουρίνιο το 2012 στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα με τη Ρεάλ, «Σε λίγα χρόνια ο κόσμος της Κύπρου θα καταλάβει τι πέτυχε φέτος ο ΑΠΟΕΛ…». Τα λόγια αυτά αντηχούν ακόμη στα αυτιά μας από το πρόσφατο παρελθόν και έρχονται να μας στοιχειώνουν κάθε καλοκαίρι.

 

Όταν ο ίδιος ο Μουρίνιο, ένας από τους μεγαλύτερους (αλλά και αμφιλεγόμενους) προπονητές στο ποδοσφαιρικό στερέωμα σχολιάζει την ομάδα σου, τότε οφείλεις τουλάχιστον να ακούς. Δυστυχώς θεωρήσαμε ότι απλά διασκέδαζε τις εντυπώσεις μετά τον αγώνα.

 

Ξεκινώντας την κάθε ευρωπαϊκή του πορεία και έπειτα του άθλου που κατόρθωσε, ο ΑΠΟΕΛ είναι καταδικασμένος να διακρίνεται. Οφείλει να παλεύει τον κάθε αντίπαλο μέχρι εσχάτων και να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο. Ο κάθε οπαδός, το κάθε μέλος της διοίκησης, ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει χαράξει στο πίσω μέρος του μυαλού του την πιο πάνω φράση και παλεύει με τον εαυτό του για να διαψεύσει τον Μουρίνιο.

 

Έτσι, χρόνο με το χρόνο οι απαιτήσεις αυξάνονται, οι προσδοκίες γιγαντώνονται και η υπομονή στερεύει. Τέσσερις ευρωπαϊκές απόπειρες αργότερα, δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να διαψεύσουμε τον Μουρίνιο. Η μόνη νίκη που πετύχαμε σε επίπεδο ομίλων ήταν αυτή ενάντια στην Μπορντό (2-1) στις 7/11/2013 στους ομίλους του Europa League.

 

Ασπάζομαι τις προσδοκίες του κάθε ΑΠΟΕΛίστα και σίγουρα θέλω να τις δω να πραγματοποιούνται. Όμως όταν επιτέλους αντιληφθούμε ότι για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται πλάνο, τότε ίσως ξεκινήσουμε να μιλάμε σοβαρά.

 

Θα ήθελα επιτέλους η διοίκησή μας να καταστρώσει ένα μακροχρόνιο πλάνο, το οποίο θα σέβεται και θα εφαρμόζει τόσο η ίδια, όσο και η κάθε μετέπειτα διοίκηση, ώστε να διαψεύσουμε επιτέλους τον προφήτη Μουρίνιο και να φιγουράρει το όνομα του ΑΠΟΕΛ στις φωτεινές πινακίδες των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ναών της Ευρώπης. Δεν είναι ανέφικτο, χρειάζεται όμως τρία συστατικά: όραμα, αφοσίωση και κόπο.

 

Σαν επίλογο θα ήθελα να αναφερθώ στη συχνή αλλαγή προπονητών που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον ΑΠΟΕΛ, αφού προσλάβαμε πέντε προπονητές σε διάστημα δύο ετών (Σέρτζιο, Δώνης, Φινκ, Πασιένσια και Κετσπάγια). Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά ότι, οι συχνές αλλαγές προπονητών προκαλούν αναστάτωση σε όλα τα στρώματα της ομάδας και οφείλουμε να επενδύσουμε σε ένα καταξιωμένο προπονητή, ο οποίος θα επαναφέρει την πολυπόθητη ηρεμία στον ΑΠΟΕΛ. Ελπίζω να βρήκαμε τον προπονητή αυτό, στο πρόσωπο του Τιμούρ Κετσπάγια και του εύχομαι κάθε επιτυχία στο τιμόνι της ομάδας μας.

 

@LakisBaboulas

 

 

11/08/15 Η ώρα του Στίλιτς

 

Ήρθε επιτέλους η στιγμή που οι φήμες θα μετατραπούν σε πράξεις και το πλούσιο παλμάρε σε ασσίστ και γκολ;

 

Καιρό τώρα αγωνιούμε να δούμε τον Στίλιτς να αγωνίζεται στη βασική 11άδα και τώρα ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή. Ο αγώνας της Τετάρτης με την ΑΕΛ για το Σούπερ Καπ προσφέρεται για ένα δυνατό τεστ για τον Βόσνιο ποδοσφαιριστή αφού ήδη αγωνίστηκε σε αρκετούς φιλικούς αγώνες που κατά καιρούς οργανώνονταν.

 

Άλλο όμως οι φιλικοί αγώνες και άλλο οι επίσημοι, αφού στους φιλικούς σημασία έχει η συμμετοχή των ποδοσφαιριστών, το δέσιμο της ομάδας και η εφαρμογή τακτικής, ενώ στους επίσημους σημασία έχει το τελικό αποτέλεσμα και όλοι δουλεύουν για νίκη και μόνο νίκη.

 

Θεωρητικά, με την ΑΕΛ δεν θα χρειαστεί να αγωνιστούμε με 3 κόφτες στο κέντρο αφού η κρισιμότητα του αγώνα δεν είναι τεράστιας σημασίας, όσο δηλαδή ήταν στους ευρωπαϊκούς αγώνες που κρινόταν η οικονομική επιβίωση της ομάδας.

 

Έτσι, κάνοντας μια πρόωρη πρόβλεψη, θεωρώ ότι ο Βόσνιος θα είναι στην αρχική 11άδα αφού χρειάζεται το χρόνο συμμετοχής σε επίσημους αγώνες και σύντομα θα κληθεί να αγωνιστεί σε σημαντικότερους από αυτόν της Τετάρτης.

 

Θα ήθελα να προσθέσω ότι το σκεπτικό των παράλληλων φιλικών αγώνων με τη διεξαγωγή των επίσημων υποχρεώσεων με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και θα ήθελα να συνεχιστούν για όσο καιρό είναι εφικτό, αφού το βάθος του ρόστερ χρειάζεται συνεχή συντήρηση αλλά και δέσιμο. Εάν οι ποδοσφαιριστές δεν κρατούνται “ετοιμοπόλεμοι”, τότε δεν θα μπορούν να βοηθήσουν στο ανάλογο βαθμό όταν χρειαστεί να το πράξουν.

 

@LakisBaboulas

 

 

 

04/08/15 Εδώ ρε είναι ΑΠΟΕΛ

 

Εδώ είναι η έδρα μας, που πάλεψαν μέσα μεγαθήρια, πάσχισαν, ύβρισαν, χτυπήσανε και χτύπησαν, γονάτισαν και τελικά υπέκυψαν. Δώσαμε πολλές μάχες εδώ, άλλες χάσαμε κι άλλες κερδίσαμε. Αυτό που ξεχώριζε πάντα στις νίκες ήταν η δίψα για διάκριση, η ώθηση του κόσμου και η γυαλάδα στο μάτι…

 

Το ΓΣΠ δεν πήρε τη φήμη της καυτής έδρας λόγω της αφόρητης ζέστης και της αποπνικτικής υγρασίας, αλλά από τον κόσμο που στέκεται δίπλα στην ομάδα και αντλεί δύναμη από την αγάπη του, την τρέλα του για τον ΑΠΟΕΛ. Διψάει για νίκες και διακρίσεις, αυτές που εξαρχής έβαλαν τον ΑΠΟΕΛ στον Ευρωπαϊκό χάρτη.

 

Δεν φτάνει μόνο ο ορθολογισμός στο ποδόσφαιρο, ούτε η σωστή τακτική, ούτε και οι ακριβές μεταγραφές. Αυτό που χρειάζεται επιπλέον είναι τσαμπουκάς, ποδοσφαιρικό θράσος, παίκτες που δεν τα παρατάνε και τον κόσμο να βροντοφωνάζει ρυθμικά στις κερκίδες σπρώχνοντας ξανά την ομάδα του σε Ευρωπαϊκές διακρίσεις. Έτσι καταφέραμε να ανοίξουμε τις πύλες της Ευρώπης και έτσι θα τις περάσουμε ξανά μαζί.

 

Εδώ είναι το δικό μας κάστρο και δεν θα αφήσουμε κανένα να το ξεχάσει. Εδώ δίνουμε μάχες με τους δικούς μας όρους.

 

Εδώ ρε είναι ΑΠΟΕΛ

 

ΑΡΧΕΙΟ BABOULA